نگارنده در پژوهش حاضر، تصويري از عصر جاهلي و فرهنگ حاكم بر سرزمين وحي را با استناد به موثق‌ترين سند تاريخي قرآن كريم به مخاطب عرضه مي‌كند. بدين‌منظور، نخست با نگاهي كلي به سرزمين وحي، موقعيت تاريخي و جايگاه آن در ميان اعراب و توصيف قرآن كريم از اين سرزمين و حرمتي كه اعراب براي آن قائل بوده و قرآن كريم بر آن تاكيد نموده است، بيان و سپس عظمت، حرمت و قداست آن با توجه به آيات قرآن بررسي شده است. آنگاه به موضوع امي بودن (بي‌سوادي) و سواد در عصر جاهلي، وضعيت اجتماعي آن دوره و مسئلة زن و چگونگي بينش جاهلي نسبت به او با توجه به آيات قرآني اشاره گرديده است. در ادامه، از عقايد و افكار شايع در عصر جاهلي، اعم از مذهبي و غيرمذهبي، و آداب و رسوم و عادات اين عصر و نيز برخي خرافات و اساطير جاهلي كه در قرآن به آن اشارت شده، سخن رفته و از شعر و ادب عصر جاهليت شواهدي بر آن آورده شده است؛ از جمله اين اساطير سحر و جن معرفي شده، كه جاهلان، عصر نزول پيامبر را تحت تاثير اين دو اسطوره معرفي نمودند. همچنين برخي خرافات نظير«استقسام به ازلام» و احكامي دربارة حيوانات و... از ديدگاه قرآن مورد مطالعه قرار گرفته است.