«در تعريف علم حكمت بدان كه در علم منطق مبين است كه معرف چيزها يا از آثار و معلومات آنها ماخوذ است و يا از علت و اسباب وجود آنها و در مبحث علت و معلول، چون علت را بر چهار تقسيم كنند؛ علت فاعلي و غايي و مادي و صوري تعريف مشتمل تواند بود بر همة آن چهار يا ماخوذ از يكي آنهاست و حكما معرفاتي چند براي علم فلسفه آرند». مرحوم قمشه‌اي؛ در ابتداي كتاب آورده است: «اين كتاب تقسيم شود به چهار تعليم و يك خاتمه. تعليم اول در فلسفة اعلي كه الهي اعم و علم كلي و امور عامة معروف است. و اين تعليم، مشتمل بر يك مقدمه و هفت فصل و دو تذكره است. تعليم ثاني در جواهر و اعراض و اين تعليم مشتمل بر چهار فصل و يك تبصره است. تعليم سوم در الهيات خاص و در آن چهار فصل و يك خاتمه است. تعليم چهارم شرح رسالة حكيم فارابي است كه مشتمل است بر شصت و شش فصل و يك ضميمه در روانشناسي و يك خاتمه در علم منطق و بالله التوفيق. تعليم اول در الهي اعم و فلسفه اعلي و چون پيش از ورود به مباحث، بايد آن علم تعريف شود، مقدمه را در تعريف فلسفة مطلق كه به علم حكمت اعلي و به امور عامه معروف است، تمهيد كرديم».