نگارنده در توضيح مختصري از كتاب خود مي‌گويد: «اگر امروز از سي و سه پل مي‌گويم از آن روست كه آن را نوشداري جهان ناساز امروز مي‌دانم. جهاني كه در آن ذهن‌ها با هزاران پيوند به هم متصلند، جان‌ها از هم گريزانند و روان‌ها چروكيده و در خود مانده‌اند. پل‌هاي امروزين ما امتدادهايي خالي از خيال است و تنها تنها و ذهن‌هاي آماسيدة پرغوغا را از خود عبور مي‌دهد و دل‌ها را به ديدار هم راهبر نمي‌شود. اين كتاب، بازخواني‌اي از مكتب فلسفي اصفهان است، آن هم نه از سطرهاي مسطور در كتاب‌ها و رساله‌ها كه از سترهاي مستور در قوس‌ها و راه‌ها و حجره‌هاي سي و سه پل؛ تا راه يافتن به اين متن راز ورزانه كه گه‌گاه عبورت مي‌دهد، گاه دربرت مي‌گيرد و گاه به تماشايت مي‌نشيند».