كتاب حاضر، نخستين اثرتحقيقي مستقل درباره نگرش هاي تربيتي ابوحامد محمد غزالي (450-505 هـ .ق) در زبان فارسي است و در آن كوشش شده است از راه توصيف و تحليل و تركيب، و گاه نقد و تطبيق نگرش هاي تربيتي غزالي، گوشه هايي از ديدگاههاي تربيتي وي شناسانده شود. با مطالعه فصل هاي نُه گانه اين تربيت نگاشت، گذشته از آشنايي اجمالي با زندگي و آثار علمي غزالي، روشن خواهد شد كه مياني فلسفي ديدگاه هاي تربيتي وي كدام است و او تربيت را چه مي داند، چگونه تعريف مي كند، درباره امكان و حد تربيت چه مي گويد و ضرورت و اهميت آن را در چه و تا چه اندازه مي داند. همچنين روشن خواهد شد كه غزالي براي تحقق تربيت مطلوب، رعايت چه اصولي را لازم مي داند و عوامل مؤثر در تعليم و تربيت ازنگاه او كدام است و از تربيت، تحقق چه اهدافي را مي خواهد و براي رسيدن به آنها چه روش هايي را برگزيده است.