امروزه حقوق بشر يكي از موضوع‌هاي مطرح در حقوق بين‌الملل و حقوق داخلي است، هرچند كه حساسيت‌هاي گوناگوني در قلمرو آن وجود دارد و هركس دربارة آن انديشة خاص ابراز مي‌كند. با پژوهش در ريشه‌هاي حقوق بشر درمي‌يابيم كه مقررات حقوق بشر در پرتو كهن‌ترين اسناد مكتوب جهان يعني گل‌نبشته‌هاي ابتدايي دوران باستان و تمدن بين‌النهرين وجود داشته و تكامل يافته است. احترام به كرامت انسان‌ها و حقوق نخستين آنان از جمله: آزادي دين، تابعيت، مليت، بيان، احترام به حقوق زنان، تساوي جنسيتي، ممنوعيت برده‌داري و... كه در اعلامية حقوق بشر متبلور است، همه در ايران باستان مورد حمايت بوده است. منشور حقوق سبز كوروش كبير را مي‌توان كهن‌ترين بيانية حقوق بشر و سند افتخاري براي ايرانيان برشمرد. ايران باستان از دورة عيلام و شوش و ماد تا هخامنشيان و اشكانيان و ساسانيان، گنجينه‌هاي حقوق ارزشمندي در قلب خود دارد كه اغلب در اين كتاب بررسي گرديده است.