در خصوص بازتاب انقلاب اسلامي ايران بر ساختار و فرايند نظام بين‌الملل، مي‌توان به گشتار در مفاهيم و هنجارهاي روابط بين‌الملل از رهگذر مفهوم‌سازي و گفتمان‌سازي، تحول در ماهيت قدرت، نوع بازيگران و نحوة توزيع قدرت بين آنان، تحول در ماهيت و نحوة تعامل و تقابل بازيگران بين‌المللي، و نوع تاثيرگذاري بازيگران بر فرايند تصميم‌گيري در نظام بين‌الملل اشاره كرد. در اين رهگذر، انقلاب اسلامي در عصر جهاني شدن تلاش نموده است تا با بهره‌گيري از فضاي تعامل و تبادل فكري و رساندن پيام استقلال‌طلبي و آزادي‌خواهي از رهگذر كاربرد فناوري‌هاي نوين ارتباطي، به گسترش مراودات و همكاري‌هاي بين‌المللي، ارتقاي تعامل، و گفت‌وگو ميان ملت‌ها و تمدن‌ها مبادرت ورزد و ضمن افزايش ظرفيت بازيگري و حضور بانشاط، به ايفاي نقشي پويا و سازنده در عرصة تعاملات بين‌المللي و منطقه‌اي بپردازد. در واقع، انقلاب اسلامي ايران در گسترة جهاني شدن توانست با ارتقاي سطح تحليل سياست بين‌الملل از عرصة دولت ـ ملت به حوزة تمدني، نقش دين را با تجديد حيات اسلام‌خواهي و بيداري اسلامي احيا كند. كتاب حاضر به بازتاب انقلاب اسلامي ايران در حوزه‌هاي مختلف و از جمله حوزة بين‌الملل و نيز فرصت‌ها، آسيب‌ها و تهديدات فراروي انقلاب اسلامي ايران اختصاص يافته است.