«اميل دوركم»، جامعه‌شناس فرانسوي، چهره‌اي برجسته در تكوين و توسعة جامعه‌شناسي است و در تبديل فلسفة پراطناب «كانت» و ديگران به رشته‌اي نظام‌مند، سهم بسزايي دارد. نويسنده در اين كتاب، دستاوردهاي فراوان او را بررسي و آنها را در بافت اجتماعي و فكري‌شان نشانده است. علاوه بر اين شرح موجزي از عناصر اصلي جامعه‌شناسي دوركم را عرضه و علت تاثير عميق وي بر تحولات بعدي در اين رشته را بررسي كرده است. نيز زمينة تاريخي و سياسي آثار دوركم را مورد ملاحظه قرار داده و كاميابي او در پايه‌گذاري جامعه‌شناسي بر بنياني مستحكم و دانشگاهي را به تصوير كشيده است. كتاب حاوي شرح انتقادي دربارة چهار پژوهش عمده‌اي است كه نمايانگر سهم دوركم در جامعه‌شناسي‌اند: «تقسيم كار در جامعه»، «خودكشي»، «قواعد روش جامعه‌شناختي» و «صور بنياني حيات ديني».