«مولانا جلال الدين محمد» از شخصيتهاي فرامكاني و فرازماني و چندوجهي فرهنگ ايرانی ـ اسلامي است. مضامين عالي، معاني ژرف، بيان زيبا و حكايات آموزنده وي سبب گرديده كه غبار كهنگي بر آثار و انديشههاي او ننشيند و مخاطبانش نيز به عصر و نسل خاصي محدود و منحصر نشوند. از همين روي است كه مولانا در گذر اعصار قرون، همواره شخصيتي بينافرهنگي بوده و فرهيختگان و دانشوران فرهنگهاي مختلف همواره كوشيدهاند تا از زلالي معرفتش جرعهاي بنوشند و از خرمن شور و شعورش خوشهاي برگيرند. مجموعة پيش رو به حضور مولانا و آثار و انديشههاي او در سه حوزة فرهنگي غرب (آلمان، انگليس و فرانسه) اختصاص يافته و هر بخش آن را يكي از استادان و محققان آشنا با اين فرهنگ بررسي كرده است.