«ابونصر محمد فارابي» (259-339 هـ . ق) كه در فاراب تركستان ولادت يافت و در دمشق درگذشت، يكي از بزرگ‌ترين فيلسوفان جهان اسلام است. وي نخست در فرهنگ شهرهاي بزرگ خراسان و خوارزم آموزش يافت و سپس به بغداد و حران رفت و سرانجام در حلب و در دربار سيف الدوله همداني مقيم گشت. فارابي به علت نوآوري‌هايش در علم منطق بعد از ارسطو لقب معلم ثاني يافته است. او در دانش‌هاي رياضي و موسيقي نيز استاد بود و در زمينه‌هاي گوناگون معرفت و علوم و هنر كتاب‌هايي تاليف كرده است. كتاب حاضر، از مجموعة كتاب‌هاي «انديشه‌مندان ايران و اسلام»، مروري است بر زندگي و آثار ابونصر محمد فارابي.