پس از روزگار فتوح و پا گرفتن اسلام در ايران، طاهريان نخستين دودمان ايراني بودند كه در اوايل سدة سوم قمري بر بخشي پهناور از اين سرزمين به گونهاي موروثي و نيم مستقل حكومت كردند. اين سلسله از كارگزاران برجستة خلفاي عباسي و از مردان بزرگ تاريخ ايران به شمار ميآيند. در دورة طاهريان دستگاه اداري توسط دستاندركاران و دبيران ايراني اداره ميشد، بدينگونه شيوههاي كشورداري و آداب و آيينهاي ايراني پاينده ماند. طاهريان در همان حال، از منافع عامة مردم حمايت كردند و چهرهاي محبوب يافتند. در كتاب حاضر در هفت فصل به بررسي محدودة زماني سدة سوم قمري و حكومت طاهريان در ايران اختصاص يافته است. عناوين فصلهاي كتاب عبارتاند از ايران در سپيدهدم عصر طاهريان، اميران طاهري در خراسان، قلمرو طاهريان، ديوانسالاري، جامعه و اقتصاد و شهرسازي، فرقههاي اسلامي، و علوم و نهادهاي آموزشي.