«لودويگ وان بتهوون» (1770-1827 ميلادي) آهنگساز آلماني است. او نخست نزد پدرش، كه خواننده بود، به تمرين موسيقي پرداخت. در سال 1787 چند درس از موتسارت گرفت. از سال 1792 در وين مي‌زيست و نزد هايدن و ديگران تحصيل كرد و در همين حال به عنوان نوازندة سولوي پيانو و بديهه‌نوازي شهرت يافت، اما ناشنوايي‌اش مانع از اين شد كه نوازندگي را پيشة خود سازد. او در سال‌هاي نخستين آهنگسازي، بيش‌تر پابند سنت‌هاي كلاسيك بود. در دورة ميانه كه تا سا ل1814 دوام داشت برخي از برجسته‌ترين آثار خود يعني «سمفوني سوم، پنجم، ششم و پنجمين كنسرتوي پيانو (امپراتور) و يگانه اپرايش را خلق كرد. دورة سوم از سال 1817 ميلادي آغاز مي‌گردد. در اين دوره بتهوون شنوايي خود را به كلي از دست داد. آثار اين دوره سمفوني نهم (سمفوني كورال) و ميساسولمينس است. رمان حاضر به شرح زندگي و اقدامات بتهوون در قالب رمان اختصاص يافته است.