بدون اتكا بر مباني تئوريك نمي‌توان دست به خلق آثار ادبي، آن هم در والاترين شيوه‌ها، زد. سنت ادبي و ادبيات سنتي ما كه به هر حال و با هر نگره بخشي از مهم‌ترين آثار ادبي را در خود جاي داده است و در طول دوران تكوين خود همواره بر آثار سست و نادرست تاخته و از جايگزيني آنها در زمرة آثار برتر جلوگيري كرده است، چگونه مي‌توانسته بدون تكيه بر مباني مستحكم نظري و نيز نقد و نظريه‌هاي قوي پديد آيد و رشد و گسترش يابد؟ نگارنده در مجلد دوم از مجموعة حاضر در پي يافتن پاسخ‌هايي مستدل به اين‌گونه پرسش‌ها ـ با تكيه بر زمينه‌ها، ريشه‌ها، جريان‌ها، رويكردها، چهره‌ها و آثار مهم و ممتاز ادبي در طول دوران 1400 ساله ـ است. اين مجلد به معرفي چهره‌هاي برتر ادب كلاسيك در حوزة نظم و نثر در ادوار مختلف اختصاص يافته است.