روزنامه‌نگاري شهروندي نوعي روزنامه‌نگاري است كه توسط حرفه‌اي‌ها توليد نمي‌شود، اما كساني آن را توليد مي‌كنند كه بيرون از سازمان‌هاي رسانه‌‌هاي جريان اصلي هستند. «شهروندان روزنامه‌نگار» معمولا آموزش كمي ديده‌اند و يا فاقد مهارت‌هاي حرفه‌اي روزنامه‌نگاران هستند، اما به عنوان يك شهروند، عضو اجتماع فعال يا هوادار، مي‌نويسند و گزارش مي‌دهند. آنها توليدكنندگان آماتور رسانه هستند. واژة روزنامه‌نگار شهروندي نخستين بار در سال 2000 به كار رفت، هرچند به لحاظ تاريخي قدمت بيش‌تري دارد. نگارنده در اين كتاب به بيان مطالبي چون اهميت دانش مخاطبان، روزنامه‌نگاري مردمي، و مشاركتي، و يازده سطح روزنامه‌نگاري شهروندي، متداول‌ترين ابزارهايي كه شهروندان براي مشاركت در پارادايم جديد توليد و مصرف جز از آنها بهره برده‌اند، تغيير جايگاه از مخاطب به مشاركت‌كننده، مشاركت دموكراتيك رسانه‌ها، و تولد روزنامه‌نگاري اجتماعي مي‌پردازد.