رويكردي است تفسيري درباره آيات مربوط به ولايت اهلبيت (ع) با توجه به منابع تفسيري شيعه و اهلسنت. در اين كتاب ضمن بررسي معناشناسي اصطلاح اهلبيت به طبقات آيات نازل شده پيرامون آنان پرداخته شده و حكمت عدم تصريح نام ائمه معصومين در قرآن بيان گرديده است. در ادامه نگارنده به بررسي تطبيقي تفسير آيات ولايت مانند آيههاي 55 و 56 و 67 و 3 سوره مائده، آيه 59 سوره نساء و آيه اكمال در منابع تفسيري شيعه و اهلسنت ميپردازد و در فصولي جداگانه به تجزيه و تحليل اين آيات و اثبات ولايت و امامت ائمه اقدام ميكند. وي وجوه مشترك و اختراق ديدگاههاي تفسيري شيعه و اهلسنت را در اين زمينه بيان كرده و ديدگاههاي مفسران سني را نقد ميكند.