شعر حافظ در محور عمودي، مدحي است يا به واقعهاي تاريخي اشاره دارد، اما در محور افقي عرفاني و عاشقانه است. برخي از موضوعات مكرر يا موتيف (motif) در شعر حافظ عبارتاند از: باده خوردن پنهان، توبه، دفاع از خود، اسرار علم غيب، توصيه به شادي، و مبارزه با ريا. اين كتاب خلاصهي است از يادداشتهاي بسياري كه حاصل چند دورة تدريس حافظ توسط نگارنده است و در آن به بيان مطالبي چون عرفان، تصوف؛ چند نكته در زندگاني حافظ؛ سبك حافظ؛ متن و نسخهشناسي؛ ممدوحان حافظ؛ خاندان شاهي؛ ذكر نكاتي مانند نرگس جادو، خندة صراحي، جرعهنوشي، قلم منع، پارسا، افسانه، و استخاره؛ چند مورد بديهي و بياني؛ و چند شعر ميپردازد.