«ژان پل سارتر» (متولد 1905 ـ پاريس) نويسنده و فيلسوف برجستة دوران قبل و بعد از جنگ جهاني دوم به شمار مي‌رود. «ديوار» و «تهوع»، از آثار برجستة اين انديشمند، با استقبال زيادي روبه‌رو شد. سارتر را از پايه‌گذاران اصلي مكتب اگزيستانسياليسم (تقدم وجود بر جوهر و اصالت مادي انسان) مي‌دانند. كتاب تهوع او از برجسته‌ترين آثاري است كه بيانگر اين ديدگاه است. تهوع را مي‌توان گزارش رويدادي دانست كه قهرمان داستان، با نگاه و ذهنيات خويش بيان مي‌كند و اين ذهنيات ارتباط معناداري با بنيان‌هاي فكري نويسنده دارند. از ديدگاه سارتر، جهان هستي به مانند اندام واحدي است كه اشياء در آن از جايگاه ويژه‌اي برخوردارند و با يك پيوستي كامل نسبت به هم به ايفاي نقش مي‌پردازند. روي ديگر اين كتاب موضوع تخيل است و سارتر بر اين باور است كه جهان تخيل، جهان اشياي غيرواقعي است كه وجودشان وابسته به خالقشان است. در يك كلام تهوع، خاستگاه و شالودة نظام فكري اصالت وجود در ادبيات قرن بيستم فرانسه است.