در حال حاضر در زبان فارسي سه نظام شعري فعال و پركاربرد وجود دارد كه عبارت‌اند از: شعر عروضي، نيمايي و عاميانه. تفاوت‌هاي ساختاري بسيار، اين سه نظام را از يك‌ديگر متمايز مي‌سازد. شعر عروضي، شعري مقفا با بيت‌هايي با مصرع‌هاي مساوي است، ولي شعر نيمايي فاقد واحد بيت است و مصرع‌هاي آن مساوي نيستند و قافيه نيز در آن الزامي نيست، تنها وجه تشابه شعر عروضي با نيمايي در وزن آنهاست كه هر دو «كمي» است و مهم‌ترين تفاوت شعر عاميانه با عروضي و نيمايي در اين است كه وزن آن تكيه‌اي ـ هجايي است. مجموعة حاضر دربرگيرندة اشعار نيمايي شاعران انقلاب در دهة اول و دوم انقلاب اسلامي نظير حسن حسيني، قيصر امين‌پور، شفيعي كدكني و... است كه از طريق منابع و مآخذ محدودي گردآوري شده است. البته آثار انتخاب‌شده يك‌دست نبوده و داراي فراز و فرودهايي است و نگارنده بيش‌تر به معرفي نمونه‌هايي از شعر شاعراني پرداخته كه در اين قالب طبع‌آزمايي و آثاري را خلق كرده‌اند.