پسري را تصور كنيد كه هرگز خانه‌اي نداشته و تنها دارايي‌اش لباس‌هاي كهنه و پاره‌اي هستند كه در پاكت كاغذي حمل مي‌كند. دنيايش در انزوا و تنهايي خلاصه مي‌شود. اگرچه اين پسر جوان از شر آزارهاي وحشيانه و غيرانساني مادر الكلي‌اش نجات يافته، اما درد واقعي تازه در حال شروع شدن است. او هيچ جايي را ندارد كه آن را خانه بنامد. ديويد پلرز در سه كتاب جداگانه زندگي كودكي با نام «اين» و در واقع زندگي خود را به تصوير مي‌كشد. مخاطبان در اين مجلد با وضعيت ناهنجار زندگی ديويد در سنين چهار تا 12 سالگي آشنا خواهند شد.