نادرشاه، سردار معروف ايراني و موسس سلسلة افشاريه، در 28 محرم 1100 هـ . ق در دستگرد متولد شد. وي پسر امامقلي ميرزا از طايفة افشار بود. نادر در روزگار جواني به بهادري و شجاعت معروف شد و تعدادي از افراد و قبايل مختلف را به دور خود جمع كرد و قدرت كوچكي را پديد آورد. هنگامي كه شاه طهماسب صفوي از مقابل افغان‌ها گريخته بود، نادر با سربازانش به كمك او شتافت و پس از شكست افغان‌ها اصفهان را تصرف كرد و لقب طهماسب‌قلي يافت. نادر طي سال 1139 تا 1145 هـ . ق شهرهاي جنوب درياي خزر و نيز هرات را تسخير نمود، عثمانيان را از نواحي غربي ايران بيرون راند و توانست مشرق ايران را آرام سازد. وي در سال 1148 هـ . ق تاج پادشاهي را بر سر نهاد. پس از آن بر قندهار، غزنين و كابل تسلط يافت و هند را تسخير نمود. لشكركشي‌هاي مكرر و تغيير رفتار نادرشاه پس از نابينا كردن پسرش رضاقلي‌ميرزا، سبب ايجاد شورش‌هايي در نقاط مختلف كشور شد. وي سرانجام در سال 1160 هـ . ق به قتل رسيد. در كتاب حاضر، جنگ‌ها، لشكركشي‌ها، و كشورگشايي‌هاي نادرشاه شرح داده شده است.