مردم چيزي را شايعه نام مي‌نهند كه باور دارند نادرست است. بنابراين اگر به باور نادرستي اعتقاد داشته باشند، محال است آن را شايعه بنامند. در روند شكل‌گيري شايعه هر چه اخباري كه نقل مي‌شود ناقص‌تر باشد مجال پديد آمدن شايعه نيز بيش‌تر خواهد بود. به نظر مي‌رسد، نيازهاي ناخودآگاه آدمي در شكل‌گيري شايعه بيش‌تر دخالت دارند تا اخبار دقيق. نگارنده در اين كتاب، در قالب پرسش و پاسخ به بررسي پديدة شايعه از ديدگاه روانشناختي پرداخته است. بدين‌منظور اطلاعاتي را دربارة تاريخچة پيدايش شايعه، تحريف شايعه، نقش گروه‌ها در گسترش شايعه، پخش‌كنندگان آن، منبع شايعه و طبقه‌بندي و كاربردهاي آن، مقابله با شايعه و... به رشتة تحرير درآورده است.