«بهرام دبيري» در سال 1329 هـ . ش در شيراز متولد شد و در 1345 همراه خانواده به تهران آمد. در سال 1349 در رشتة نقاشي در دانشكدة هنرهاي زيباي دانشگاه تهران پذيرفته و در 1354 از اين دانشكده فارغ‌التحصيل شد. او تاكنون به برگزاري نمايشگاه‌هاي داخلي از سال‌هاي 1380-1347 پرداخته است. در يك نگاه آثار بهرام دبيري را مي‌توان به سه دوره تقسيم كرد. در دورة اول آثاري خيال‌پردازانه با رنگ‌هاي تند و خام حضور دارد كه نشان‌دهندة هيجانات و كابوس‌هاي خاص اوست. دورة دوم كارهاي وي حاوي مضامين تاريخي و اجتماعي مربوط به سال‌هاي انقلاب است و در دورة سوم، طبيعت بي‌جان، مضامين اساطيري و جلوه‌هايي از مدرنيزم در آثار او جلوه‌گر است. كتاب حاضر حاصل گفتوگو با بهرام دبيري ـ از نقاشان معاصر ايراني ـ است. مصاحبه‌گر در مقدمة كتاب خاطرنشان مي‌سازد: «اين گفتوگو به يك فرضية ذهني‌ام پاسخ داد و آن هم اين كه هنرمند و اثرش جدايي ناپذيرند.»