در اين تحقيق، پس از عرضه‌ي انواع روش‌هاي ترميم اعضاي سازه‌هاي بتن مسلح (تير ستون، گره‌ي اتصال تير و ستون، ديوار برشي، سقف، و شالوده)، تعدادي اتصال تير به ستون كه بحراني‌ترين محل در ساختمانهاي بتن مسلح است تحت بارهاي شبيه زلزله، به صورت سيكلي آزمايش شده تا در نمونه ترك خوردگي ايجاد شود، سپس با استفاده از روش‌هايي هم‌چون تزريق اپوكسي در ترك‌ها، استفاده از قطعات فولادي و فيبرهاي كربني CFRP نمونه ترميم شده است. سرانجام، عملكرد و مشخصات ديناميكي نمونه‌ي اصلي و ترميم شده با يك‌ديگر مقايسه گرديده و در ادامه، روش‌هاي ترميم كلي سيستم سازه‌اي بازگو شده است. پاره‌اي از نتايج تحقيق حاضر بدين‌قرار است: تخمين سختي و مقاومت به‌جامانده از يك ساختمان آسيب‌ديده، مشكل است؛ ترميم يك ساختمان مي‌تواند به صورت ترميم محلي و ترميم كلي صورت گيرد كه هريك مشكلات و پيچيدگي‌هاي خاص خود را دارند؛ در روش تزريق اپوكسي با توجه به اين كه مقاومت و ميرايي و جذب انرژي نمونه‌ي ترميم شده از نمونه‌ي اصلي بيش‌تر است و با اين حال تزريق اپوكسي روش ساده‌اي براي ترميم است. معيار اين كه اپوكسي به وسيله نبشي و تسمه با توجه به صعوبت كار، مخصوصا زماني كه سقف و تيرهاي عرضي نيز وجود داشته باشند، بيانگر افزايش تمامي پارامترهاي لازم براي مقابله با نيروهاي زلزله مي‌گردد.