«الكساندر بتروويچ» در اصل يك نجيب‌زادة روسي بود. او بر اثر حسادت، همسرش را كشت و فورا خود را به پليس معرفي كرد. پليس او را به ده سال حبس با اعمال شاقه محكوم كرد و پس از پايان اين مدت او به اقامتگاه محكومين واقع در شهر «ك» فرستاده شد تا عمر خود را در آن‌جا به پايان آورد. يعني او به يك كولوني محكومين، كه كمي دورتر از شهر واقع شده بود، تعلق داشت، اما مي‌توانست در شهر «ك» به سر برد. او در اين شهر با تدريس زبان فرانسه و... لقمه‌ناني به دست مي‌آورد. البته تدريس براي محكومين در شهرهاي سيبري امري بعيد، نبود زيرا كسي غير از آنها از زبان فرانسه و رشته‌هاي مختلف تعليم و تربيت اطلاعي نداشت. خاطرات خانة اموات، اثر داستايوسكي به سرگذشت ده سالة الكساندر پتروويچ در زندان با اعمال شاقه اختصاص يافته است. داستايوسكي در بخشي از اين داستان ماجراي محبوبيت خود در زندان سيبري را شرح مي‌دهد و ضمن معرفي زندانيان ديگر سرگذشت غم‌انگيز آنها را به طرزي بديع، حكايت كرده و پرده ازبرخي اسرار دروني انسان برمي‌دارد.