«فيودور ميخايلوويچ داستايفسكي»، در يازدهم نوامبر سال 1821 در مسكو به دنيا آمد. اولين اثر اين نويسنده با نام «مردم فقير» در سال 1846 انتشار يافت و مورد ستايش نقادانه بلينسكي قرار گرفت. رمان‌هاي بزرگ او به يكباره شبيه يك رشته صاعقه در صحنة ادبي اروپا ظاهر شدند كه مضامين مختلفي دارد. رمان‌هاي سياسي ـ مذهبي او خواستار دور كردن روح انسان از افكار نهيليستي بودند كه احتمال مي‌رفت براي هميشه انسان ديني را به انسان دنيوي تبديل كنند. از جمله آثار او عبارت‌اند از: همزاد؛ قمارباز؛ جنايات و مكافات؛ تسخيرشدگان؛ روياي مرد مسخره؛ برادران كارامازوف؛ و يادداشت‌هاي روزانة يك نويسنده. دركتاب حاضر علاوه بر زندگي‌نامه، افكار و عقايد نويسنده، آثار و نكته‌هاي اصلي انديشة او از زبان خود وي بيان شده است.