همگاني بودن آموزش و پرورش گرچه به ظاهر، ايده‌آل بوده، اما در درون، آسيب‌هايي را نيز در پي دارد. براي مثال، نظام مدرسه‌سالاري، معلم‌محوري و بي‌توجهي به نقش پرورش مدرسه و تعامل نزديك آن با خانواده موجب كژرفتاري‌ها، بزه‌كاري‌ها و مشكلات فردي، اجتماعي گوناگون براي فرد و جامعه مي‌شود. آموزش و پرورش نوين در ايران، عمر يكصدساله‌اي دارد. اما مشكل اين‌جاست كه از زمان تاسيس نظام نوين آموزشي، ما ديگر آن را مورد ارزيابي و تجديد نظر قرار نداده‌ايم. مشكل آموزش و پرورش در ايران، عدم توجه به مسالة نگهداري آموخته‌ها و كاربرد آنهاست. نوشتار حاضر، به مباحث نوين آموزش و پرورش و روش‌هاي پيشرفتة تدريس اختصاص يافته است. عناوين كتاب عبارت است از: انگيزش دانش‌آموزان؛ برنامه‌ريزي كلاسي؛ مديريت كلاسي؛ فن‌آوري آموزشي؛ دانش‌آموز ويژه؛ و استرس شغلي در معلمان.