سرزمين باستاني ايلام در خوزستان و بخش‌هايي از فارس امروزي، يكي از كهن‌ترين مراكز تمدني در فلات ايران به شمار مي‌رود. ايلامي‌ها در حدود چهارهزار سال پ. م تمدني برجسته را در اين ناحيه به وجود آوردند. نگارنده با تاليف كتاب حاضر كوشيده است تا جاي خالي تمدن و فرهنگ ايلام را در مطالعات تاريخي ايران پر كند. نويسنده نه تنها به كليات رويدادهاي بيروني، بلكه به تمام جنبه‌هاي تمدن ايلام از جمله زبان، خط، دين، حقوق، و هنر پرداخته است. وي براي بررسي اين دوره، از بيش‌تر منابع دست اول موجود شامل داده‌هاي باستان‌شناسي همچون سنگ‌نوشته‌ها و سنگ‌نگاره‌هاي برجاي مانده در خوزستان و فارس و ديگر آثار به دست آمده در شهرهاي مهم ايلامي چون شوش و دور ـ اونتش (زيگورات چغازنبيل) بهره برده است. بخش مربوط به اديان و اساطير ايلامي، ايزدان و ايزدبانوان و كاركردهاي هريك از آنها و پرستش گاه‌هايي كه به هريك اختصاص داشت يكي از بهترين بخش‌هاي كتاب است كه از ترجمة الواح گلي و خشت‌نوشته‌ها نيز در تدوين آن استفاده شده است. تمدن ايلام به اين دليل كه واسطة تمدن‌هاي ميان رودان و فلات ايران نيز بوده قابل توجه است. كتاب حاضر، پيش از اين بانام «دنياي گمشدة عيلام» به فارسي برگردانده شده است.