رويكرد «رفتاردرماني عقلاني ـ هيجاني» نوعي شيوة درماني در روانشناسي شناختي ـ رفتاري است كه توسط «آلبرت اليس» ابداع شد. نخستين و مهم‌ترين هدف اين رويكرد، ايجاد بينش است. يعني مراجع بايد مشكلات خويش را نه از منظر هيجانات بلكه از ديدگاه واقعيت‌ها درك كند. زيرا اين رويدادها نيستند كه مي‌توانند افراد را دچار خشم، استرس يا افسردگي نمايند، بلكه برداشت آنها از رويدادهاست كه باعث هيجان‌هاي منفي مي‌شود. در كتاب حاضر بر اساس رويكرد رفتاردرماني عقلاني ـ هيجاني، بر شناسايي باورهايي كه در پس احساسات و هيجان‌هاي افراد موجود است و نيز بر در لحظه زيستن، و گام دهم را به جاي گام اول بر نداشتن تاكيد شده و در واقع راهكاري عملي براي بهتر زيستن است.