پيل سوختي، وسيله‌اي است كه انرژي شيميايي سوخت (هيدروژن) را به صورت مسقيم به انرژي الكتريكي تبديل مي‌كند و از سه قسمت الكتروليت، آند و كاتد تشكيل شده است. بازدهي بالا، انتشار كم آلاينده‌هاي زيست‌محيطي، امكان استفاده از سوخت‌هاي فسيلي و پاك، مدولار بودن، قابليت توليد همزمان الكتريسيته و حرارت، و استفاده در كاربردهاي توليد غيرمتمركز انرژي‌زا از جمله مزاياي پيل سوختي هستند كه سيستم‌هاي پيل سوختي را به عنوان نمايندة جدي در صنايع حمل و نقل، نيروگاهي و مانند آن مطرح نموده است. علاوه بر اين، فناوري پيل سوختي براي كشور ايران با وجود منابع گاز طبيعي مزيتي استراتژيك محسوب مي‌شود. كتاب حاضر دومين جلد از مجموعه كتاب‌هاي منتشر شده در ارتباط با مطالعات «امكان‌سنجي و تحليل جذابيت پيل سوختي و تدوين استراتژيهاي توسعة آن در كشور» است و به فرآيند و نتايج حاصل از تدوين استراتژي فناوري پيل سوختي در كشور اختصاص دارد.