آثار به جا مانده از صوفي «اللهيار بن تيمور» ـ از عارفان قرن دوازدهم هـ .ق از توابع شهر سمرقند ـ نشان ميدهد كه بعد ديني و مذهبي وي بر ديگر جنبههاي او برتري داشته است. اگرچه اين صوفي در اواخر عمر، گرايش جدي به حوزههاي معرفتي پيدا كرد تا جايي كه در برخي از آثار غيرمعتمد، او را به نقشبنديه منتسب ميدارند، اما تاليف «مخزن المطيعين»، «مسلك المتقين» و «ثبات العاجزين» ـ كه هر سه در حوزۀ اعتقادي است- ميزان توجه وي را به تعليم انديشههاي ديني و مذهبي نشان ميدهد. در «مراد العارفين» (كتاب حاضر) اين چهره نمودي فراوان مييابد. علت تاليف اين كتاب، آشتي دادن شريعت و طريقت است. او در كتاب قصد دارد تا بين تفرقهاي كه برخي افكندند و راه اباههگري و بدعت را پيش گرفتند و آنچه كه اصل تصوف، شريعت و طريقت است، تفاوت قائل شود. كتاب حاضر مقدمه، تصحيح و تعليق عباسعلي وفايي به چاپ رسيده است. برخي از عناوين كتاب عبارت است از: تسميه و صفات صوفي؛ علوم صوفيه و حقيقت ايشان؛ شناختن حقيقت خود؛ شناختن دنيا؛ سلوك در راه طريقت؛ فهم معني سخنان صوفيان.