«تالكت پارسنز»، در سال 1902 ميلادي، در ايالات كلورادو در خانواده‌اي دانشگاهي ـ مذهبي به دنيا آمد. او پيشرو نظريه‌پردازي ساختي كاركردي جامعهشناسي ايالات متحدۀ آمريكا طي دهه‌هاي 70-1940 ميلادي بوده است و ضمن تاثيرگذاري بر مباحث بينشي و روشي اين حوزه، ديدگاه‌هاي منتقدانه را نسبت به آراء خويش برانگيخت. هدف او عرضۀ ساختي نظری براي كل جامعهشناسي بود تا اين ساخت بتواند همۀ علوم اجتماعي را در يك‌ديگر ادغام كند. به نظر او چنين هدفي بايد از طريق تلفيق تحليل كنش فرد و جامعه در قالب ديدگاه اجتماعي سيستمي صورت مي‌گرفت. تحقيقات تجربي پارسنز در زمينۀ خانواده، جامعه‌شناسي‌طب، و ايفاي نقش تمارض‌گونه، سرچشمۀ پژوهش‌هاي نظري و عملي جامعهشناسي را فراهم كرد. نگارنده در كتاب حاضر، پس از بيان زندگي‌نامه، منابع فكري، خاستگاه اجتماعي، و آثار عمدۀ پارسنز، آراء بيشني و روشي او را عرضه كرده است. نيز چشم‌انداز پارسنز درخصوص حوزه‌هاي علوم اجتماعي و ديدگاه كلي جامعهشناسي و نظريۀ ساخت خانوادۀ آمريكايي او را مطرح و در پايان نقاط قوت و ضعف نظريۀ پارسنز و زمينۀ كاربردي اين نگرش را بررسي كرده است.