«ساموئل بكت» در سيزده آوريل 1906 ميلادي در «فاكس راك» ـ حومة متوسط‌نشيني كه بين كوه‌هاي ويكلو و درياي ايرلند قرار دارد ـ به دنيا آمد. خانوادة او از «هوگنوها» بودند؛ پروتستان‌هايي كه مجبور شدند براي فرار از جور و جفاي كاتوليك‌ها در فرانسه اواخر قرن هجده به آن منطقه بيايند. او پس از به پايان رساندن تحصيلات، به خاطر موفقيت‌هايش در رشتة زبان‌شناسي به عنوان استاد مدعو به كالج ترييتي آمد. بكت در اين دوره تحت تاثير «جيمز جويس» قرار گرفت و مدتي نگذشت كه حكم منشي او را پيدا كرد. شعرهاي او به سبك جويس پر از تلميح بود. او سپس با شوپنهاور، متفكري كه بدبيني در آثارش موج مي‌زند ـ ديدار كرد. بعدها بكت نوشت كه تجربة كشف شوپنهاور مثل گشوده شدن ناگهاني پنجرای در مه بود. كتاب حاضر، يكي از كتاب‌هاي مجموعه «آشنايي با نويسندگان» است كه به «ساموئل بكت» ـ نويسندة ايرلندي‌تبار ـ اختصاص دارد. هر كتاب علاوه بر موقعيت تاريخي و اجتماعي نويسنده و جايگاه او را در تاريخ ادبيات مي‌نماياند، مشتمل است بر گاه‌شماري كه رخدادهاي مهم زندگي و دوران نويسنده را نيز دربردارد. گزيده‌اي از مهم‌ترين نوشته‌ها و آثار نويسنده، بخش پاياني كتاب را تشكيل مي‌دهد.