روانكاوي، زادۀ حرفۀ پزشكي و نظريههاي آن بيشتر روانشناختي است، اما با دو شاخۀ دانش زيستشناسي و جامعهشناسي، پيوندي نزديك دارد. شايد يكي از ويژگيهاي مهم روانكاوي فراهم آوردن زمينۀ پيوند ميان اين سه رشته دانش بشري باشد. نظريههاي روانشناختي فرويد، نظريههاي ستيزه، سركوبي غريزۀ جنسي، ناخودآگاه و تشكيل عقدهها، بستر و مهمترين بخش روانكاوي را تشكيل ميدهند. پرداختن به جنسيت و پيوند آن با غريزههاي ديگر، مفهوم "ليبيدو" و تحولات آن، بخش زيستشناختي روانشناسي را تشكيل ميدهد كه خامتر و به تعارض و تناقض آميختهتر است. جنبۀ جامعهشناختي در اين كتاب بيش از جنبههاي ديگر منظور نگارنده است. كتاب از چهار بخش تشكيل عقده؛ آينۀ سنت؛ روانكاوي و انسانشناسي؛ و غريزه و فرهنگ تشكيل شده است.