مطرح كردن مشكلات خود با ديگران و بزرگ كردن آنها به اين معناست كه فرد ميخواهد حل مساله را به ديگران بسپارد و خود، غيرمستقيم از حل آن شانه خالي كند. اين رفتار مربوط به بخش «والد» شخصيت انسان است. در حالت دوم و شكل منطقي، بخش «بالغ» شخصيت انسان وارد صحنه ميشود، و اين بخش بدون توجه به گستاخي و بهانهگيريهاي كودكانه و بدون فرمانپذيري از منع والد، مساله را با استفاده از كلام مناسب حل كرده و بدينترتيب سوءتفاهم برطرف ميشود. ششمين شماره از مجموعۀ «روانشناسي خودماني» به روانشناسي رنجشزدايي بر اساس سه بعد شخصيت انساني يعني والد، بالغ و كودك اختصاص يافته است.