اگر دچار بيماري لاعلاجي هستي واقعيت را بپذير تا بتواني در صدد معالجۀ صحيح برآيي، و از فرصت باقي‌مانده حداكثر استفاده را كرده و وصيت‌هاي لازم را بكني، نيز اطرافيان را براي روز واقعه آماده كرده و بتواني رنجش‌ها و قهر و غضب‌ها را جبران كني و هزار كار ديگر. اما تمام اين كارها را بايد با اميد به بهبود و تلاش براي شفا انجام بدهي. در اين ميان ايمان به خدا و توكل به او آرامش را به ارمغان خواهد آورد. ايمان به خدا و توكل بر او براي بهبود، با انكار بيماري خيلي تفاوت دارد. در دومين شماره از مجموعۀ «روانشناسي خودماني» مطالبي در خصوص پذيرش واقعيت در زندگي و مذموم دانستن اصل افكار درج گرديده است.