سلسلۀ اشكاني از جمله حكومت‌هاي دورۀ باستاني ايران است كه به مدت چهارصد سال در ايران حكمفرمايي كرد. اشكانيان از نواحي شمال شرقي ايران برخاستند و توانستند با كنار زدن حاكمان خارجي، حاكميت كهن ايراني را پس از يك دوره فترت حكومت جانشينان اسكندر (سلوكيان) احيا كنند. آنها هم‌چون شاهان هخامنشي سياست تساهل و تسامح داشتند و اين امر سبب شد كه تمدن و هنر به جاي مانده از ايشان رنگ و بوي فرهنگ يوناني را در خود داشته باشد. بسياري از محققان بر همين اساس اشكانيان را حاكماني منفعل و تحت تاثير فرهنگ و آداب و رسوم يوناني مي‌دانند و ساسانيان را نخستين احياگران تمدن كهن ايراني پس از حملۀ اسكندر قلمداد مي‌كنند. نويسنده در اين كتاب مي‌كوشد بر پايۀ مطالعات جديد ثابت نمايد كه اشكانيان در ضمن وام‌گيري از تمدن و هنر يوناني بي‌تاثير از فرهنگ و تمدن سرزمين مادري خويش نبودند و اين مسئله با دقت در آثار به‌جا مانده از ايشان قابل درك است. وي پس از گذري كوتاه بر تاريخ، تمدن و جغرافياي حكومت اشكاني، در پنج فصل مجزا به آثار باستاني باقي‌مانده از اشكانيان هم‌چون گورها، سكه‌ها و كتيبه‌ها، محوطه‌ها و بناهاي باستاني، و انواع هنرهاي تمدن اشكاني پرداخته است. كتاب هم‌چنين حاوي تصاويري از آثار و ابنيه باستاني مربوط به عصر اشكانيان است.