از برنامهريزي درسي تعاريف گوناگوني عرضه شده است. اين گوناگوني ناشي از رويكردها و موضعگيريهاي مختلفي است كه دربارۀ آموزش و پرورش وجود دارد. يكي از تعاريف بر واقعيتهاي «جهاني شدن» و «دهكدۀ جهاني» نظر دارد. بر اساس اين تعريف تغيير الگوهاي برنامهريزي درسي، تغيير بنيادي آموزش و پرورش را سبب ميشود. افراد موافق با اين نظريه بر بازسازي «هويت انساني» براي هزارۀ سوم علاقه نشان ميدهند و به نظر اين گروه بر «توسعۀ ظرفيت گزينشهاي انسان در يك جامعۀ قابليتزا» تاكيد دارند. به نظر اين گروه آموزش و پرورش نه تنها بايد معلمان با صلاحيت، ساختمان و تجهيزات جديد و متناسب با ويژگيهاي هزارۀ سوم را تدارك ببيند، بلكه در همان زمان بايد برنامههاي خود را متناسب با شرايط جديد فرهنگي در دهكدۀ جهاني بازسازي كند، همچنين عقيده دارند مسائلي همچون: فقر، جنگ، و گسترش حاشيهنشيني، كه در آينده رخ خواهد داد، رو در روي كودكاني است كه هماكنون در مدارس ابتدايي حضور دارند. اين نوع برنامهريزي درسي در كتاب حاضر بررسي و طي آن مباحثي همچون: معني و مفهوم برنامهريزي درسي، مباني جامعهشناختي برنامۀ درسي، برنامۀ درسي و نظام ارزشها، گروهبندي كودكان در مدارس ابتدايي، رهبري بهسازي و توسعۀ برنامۀ درسي، كشف محيط طبيعي «علوم در برنامۀ درسي مدارس ابتدايي» و چشمانداز آيندۀ مدارس ابتداي مطرح شده است.