داستاننويسي به معني امروزي آن در افغانستان از زمان امانالله خان (برابر با 1298 هـ . ش و 1919 م) و همگام با انتشار روزنامهها در اين كشور آغاز شد. در بسياري از داستانهاي اين دوره، نويسندگان در پي غرور بازيافته از استقلال به نوشتن پرداختهاند. در اين دوران، داستانها مجالي براي برونريزي احساسات نويسندگان بودند و تحت تاثير اوضاع سياسي نوشته ميشدند. در دورههاي بعد نيز نويسندگان نه تنها نتوانستند از تاثيرپذيري سياستي كه هرچند سال اوضاع كشور را در هم ميپيچيد بركنار باشند كه حتي نخواستند سياست و تبعات آن را در لايههاي زيرين داستان جاي دهند. در كتاب حاضر سعي شده تا روند داستاننويسي افغانستان از نخستين داستانها تا به امروز به همراه گزيدۀ داستانهايي از اين ديار پيگيري شود. بررسي روند داستاننويسي كتاب، فقط داستاننويسان داخل افغانستان را دربرميگيرد. در بخش پاياني كتاب نيز داستاننويسي در هرات به همراه چند داستان كوتاه و با تاكيد بر داستاننويسي در دورۀ طالبان در هرات مورد توجه قرار گرفته است. مطالب ياد شده به همراه تاريخچهاي از اوضاع سياسي ـ فرهنگي افغانستان به چاپ رسيده است.