كتاب حاضر دربارۀ تاريخ يك قرن و نيم اروپا، بر اساس پژوهش در تاريخ عمومي با تاكيد بر تغيير فرآيندهاي تاريخي است. مبدا تاريخنگاري كتاب حاضر از سال 1789 است، در اين سال دو واقعۀ حائز اهميت جهاني روي داد؛ قانون اساسي ايالات متحدۀ آمريكا به اجرا گذاشته شد، و انقلاب در فرانسه درگرفت. وقايع پيدرپي در اروپا را طي ربع قرن پس از 1789 ميتوان در چهار كلمۀ شگرف خلاصه كرد. انقلاب، جنگ، ديكتاتوري، امپراتوري. اين پژوهش در دو مجلد دربارۀ رخدادهاي اروپا از سال 1815 تاكنون تدوين و نگارش شده است. مطالب جلد نخست در پنج بخش تنظيم شده است. در بخش نخست با عنوان «اروپا در ديگ ذوب 1814 - 1789" به انقلاب فرانسه، جنگ، ديكتاتوري و امپراتوري ناپلئوني پرداخته شده و در بخش دوم با عنوان «اروپا در 1815» به وحدت و تفرقۀ اروپا، نيروهاي تغيير و تحول و نيروهاي ثبات و تداوم اشاره شده است. بخش سوم با عنوان «عصر انقلابها 1850-1815» به دورۀ محافظهكاري، انقلابهاي ليبرالي، انقلاب اقتصادي و انقلابهاي ملي اختصاص دارد. بخش چهارم، «برآمدن قدرتهاي جديد 1871-1851» در باب موازنۀ قدرت در اروپا، جهتگيري تازۀ اروپاي غربي، بازسازي اروپاي مركزي، آزادي در اروپاي شرقي و بخش پنجم ، «دموكراسي و سوسياليسم 1914-1871» نيز در خصوص الگوهاي دموكراسي پارلماني، سوسياليسم در برابر ناسيوناليسم و بافت فرهنگي اروپايي است.