نصرالله كسرائيان، عكاس زاده‌ي لرستان، پدر عكاسي قوم‌شناسي و مردم‌نگاري ايران لقب گرفته است. او مجموعه‌هاي باارزشي از فرهنگ‌ها، قوميت‌ها و مكان‌هاي ايران عكاسي و منتشر كرده است، از جمله قشقايي‌ها، تخت‌جمشيد، ابيانه، درنگ، بازارهاي ايران، دماوند، ماسوله، شمال، بركناره، معماري ايران، اصفهان، كردهاي ايران، كويرهاي ايران و سرزمين ما ايران. روستايي باستاني بر كناره‌ي بازمانده‌هاي تمدن كهن شش‌هزارساله‌ي سيلك، با يادمان‌هايي از دوران ساسانيان، سلجوقيان، صفويان تا قاجار. هزاروپانصد سال تاريخ را هم‌چون موزه‌اي در خود حفظ كرده است. ويرانه‌ي قلعه و دژي باستاني با نام "دژ آتون" بر تارك آبادي، زيارت‌گاهي كهن با نام بانويي، چهارطاقي دو آتشكده‌ي ساساني با نام "هرپك" و "هرشوگاه" در گذرهاي روستا. بر در مسجدي تاريخ 955 ه.ق. نقر شده و درِ مسجد دوم تاريخ 701 ه. ق. عصر ايلخاني را بر خود دارد، و مسجد سوم محراب و منبري دارد نفيس و منحصربه‌فرد از عهد سلاجقه (با تارخ 477 ه. ق.) و گل‌هاي هشت‌پر نيلوفر آبي برگرفته از نقوش تخت جمشيد. خانه‌هاي ابيانه در شيب دامنه‌ي شمالي دره، بر بستري از سنگ‌هاي رسوبي سبزرنگ واقع شده‌اند. خشت خانه‌ها از خاك سرخ مشهور ابيانه است و خانه‌ها به‌صورت پلكاني قرار گرفته‌اند، اغلب قديمي‌اند و بازمانده از دوره‌ي صفويه تا قاجاريه. ابيانه بيش از ده‌ها شهر اين سرزمين هويت دارد و نمادي است از تاريخ ملتي كهن و مردماني زنده‌نگه‌دارنده‌ي آيين‌هاي كهن. (از مقدمه‌ي كتاب)