"زندۀ اد عبدالحسين زرين‌كوب"، دل‌بستۀ هميشه مشتاق آموختن و آموزاندن بود، اما مهم‌ترين زمينۀ علاقۀ او به پژوهش و نوشتن مربوط مي‌شد و با آن‌كه از اين نظر جامع‌ترين پژوهنده در نظام آموزش علوم انساني ايران محسوب مي‌شود، خود را به طور مطلق طلبه مي‌دانست. وي با بيش از نيم قرن تلاش مداوم در امر تحقيق، تدريس و تاليف، حدود پنجاه جلد كتاب، چهارصد مقاله و سخنراني به زبان فارسي و ديگر زبان‌ها، پرچمدار فرهنگ و ادب ايران است. حوزۀ وسيع مطالعات زرين‌كوب در تاريخ، فلسفه، ادبيات، تصوف و عرفان و تاريخ اديان خلاصه نمي‌شود. آشنايي با معارف قديم و جديد، علوم اسلامي، روش‌هاي تحقيق نوين و زبان‌هاي باستاني ايران از وي دانشمندي جامع الاطراف ساخته است. با همۀ اين‌ها زرين‌كوب مي‌گفت كه كاري بزرگ‌تر و پرارج‌تر از معلمي نكرده است. جلد دوازدهم از مجموعۀ "پژوهشگران معاصر ايران" به معرفي دو تن از پژوهشگران معاصر «عبدالحسين زرين‌كوب» و «محمدجعفر محجوب» اختصاص يافته است.