تحولات رخ داده در سطح جهاني به ويژه در ساختار صادرات جهاني، كه ناشي از به‌كارگيري فناوري‌هاي جديد، پاسخ به تغيير در الگوهاي تقاضاي جهاني، رقابت شديد در سطح جهاني و... است، موجبات دگرگوني بسياري در الگوهاي صادرات كالايي و عوامل موثر بر رقابت‌پذيري صنعتي در ميان كشورهاي جهان شده است. عملكرد صادراتي كشورهاي مختلف نشان مي‌دهد كه ساختار صادرات از محصولات متكي به منابع طبيعي به محصولات متكي به فناوري متوسط و بالا تغيير جهت داده است. در اين مسير كشورها بسته به سطح توسعۀ افتگي، داراي سهم‌هاي متفاوت در اين تغيير الگو هستند. با نگاهي به كشورهاي در حال توسعه و موفق در عملكرد صادرات، مي‌توان دريافت كه هريك از آن‌ها با بهره‌گيري از فرصت‌هاي بازار جهاني و با الگوهاي صادراتي متفاوتي به اين مهم دست يافته‌اند. در اين ميان براي هر كشوري، شناخت و آيندۀ پژوهشي درحوزۀ تجارت و نيز اين‌‌كه كدام محصولات صنعتي را مورد توجه قرار داده و زمينۀ توسعۀ صادرات آن را فراهم نموده‌اند حائز اهميت است. بر اين اساس، هدف از نگارش كتاب حاضر بررسي فرصتها، موانع و الزامات حضور ايران در بخشهاي پوياي صادرات جهاني است. كتاب پس از بيان كليات تحقيق، اين مباحث را شامل مي‌شود: جايگاه بخشهاي پويا در صنايع كشور؛ ساختار بازار جهاني بخشهاي پويا؛ بررسي سياست‌هاي تعرفه‌اي ايران در بخشهاي پويا؛ علل عقب‌ماندگي صنايع كشور به ويژه بخشهاي پويا؛ فرصتها و تهديدها، نقاط قوت و الزامات مشترك بيش‌تر ايران در صادرات بخشهاي پويا؛ و جمع‌بندي و راه‌كارهاي مشاركت بيش‌تر ايران در صادرات بخشهاي پويا.