دروني شدن مفاهيم اخلاقي و اجتماعي از نگراني‌هاي مهم والدين و مراقبان كودك است. در جامعۀ ايران به دلايل متعدد از جمله دلايل مذهبي، فرايند دروني شدن از جايگاه و اهميت بالايي برخوردار است. خانواده نخستين مرجعي است كه شخصيت فرد در آن شكل مي‌گيرد و با نفوذترين مرجع رسمي و اجتماعي براي تربيت است. خانواده‌ها با راهبردهاي متعدد تلاش مي‌كنند مفاهيم اجتماعي و اخلاقي را در كودكان دروني كنند. تحقيقات نشان مي‌دهند كه نوع مداخلۀ والدين مي‌تواند به تمرد يا اطاعت كودكان منجر شود. بنابراين اميد اصلي براي توفيق در دروني‌سازي و تربيت شهروندان موفق، بيش از هر مرجعي به خانواده معطوف است. نگارندگان در كتاب حاضر تلاش مي‌كنند شيوه‌هاي عملي دست‌يابي به موفقيت در تربيت را بيان كنند. آن‌ها نخست مدل تربيتي خود را تشريح و سپس چند مجموعۀ آموزشي شامل مدل بازي‌درماني، آموزش قانون، و آموزش همدلي و خودمهارگري به كودكان را عرضه مي‌كنند.