پس از مرگ معاويه، مسلمانان به چند دسته تقسيم شدند: گروه اول حزب بنياميه بودند كه قدرت را در دست داشته و خواستار حكومت يزيد شدند، گروه دوم كساني بودند كه به خانوادۀ پيامبر (ص) وفادار مانده و ميخواستند با دادن خلافت اسلامي به امام حسين (ع)، دين اسلام را پايدار باقي بدارند و گروه سوم كساني بودند كه دو گروه اول را كافر دانسته و ميگفتند آنان براي حكومت از دين خارج شدهاند و به همين دليل به جنگ با هر دو گروه ميپرداختند. در اين ميان يزيد به واسطۀ قدرت و ثروت خود توانست بزرگاني را با خود همراه كند و بر مسند خلافت بنشيند. امام حسين (ع) كه شخصيت يزيد را به خوبي ميشناخت و از اعمال منافي اسلام او آگاه بود، از بيعت كردن با او سرباز زده و به دعوت مردم كوفه به سوي آنان رهسپار شد. عزيمت ايشان به سوي كوفه سرآغاز واقعۀ كربلا و حوادث پس از آن شد كه در كتاب حاضر پس از شرح زندگي ايشان بازگو شده است.