خانلري از نخستين کساني است که به نقد ادبي، در معني علمي و اروپايي آن در ايران معني بخشيد. بسياري از مباحث جديد در نقد شعر از قبيل زبان شعر، ساختمان شعر و موسيقي شعر را اول بار او در زبان فارسي مطرح کرد. او نه تنها در نقد شعر معاصران مقاله‌‌هايي تدوين کرد، بلکه مقاله‌اي که در سال 1345در شش بخش در اصول نقد ادبي نوشت، از سودمندترين نوشته‌ها در باب اصول نظري نقد ادبي به زبان فارسي است. نقد ادبي خانلري حاصل تجدّدخواهي و نوانديشي او در ادبيات است. او اديبي است که با همۀ دانش و آگاهي از ادبيات و فرهنگ گذشتۀ ايران به انتقاد از معيارهاي متداول در اين حوزه مي‌پردازد. خانلري در جست‌وجوي اصول نقد ادبي است. به اعتقاد او اصول و موازين که از آثار گذشتگان اقتباس شده باشد، به گذشته تعلق دارد و نمي‌تواند به ارزيابي آثار نو بپردازد، به زعم وي وظيفۀ منتقد ادبي آن است که رابطۀ اثر را با مؤثّر دريابد. کتاب حاضر به بررسي کارنامۀ پرويز خانلري ـ اديب معاصر ـ در حوزه‌هاي نقد ادبي اختصاص يافته است.