در سال‌هاي اخير، پيشرفت روش‌هاي جلوگيري از بارداري، افزايش ورود زنان به بازار كار، مشكلات اقتصادي و بسياري از مسائل عصر رو به توسعه باعث شده كه ميزان باروري، به خصوص در كشورهاي صنعتي، كاهش يابد. اين امر موجب شده كه تعداد تك‌فرزندان در دنيا افزايش پيدا كند. طبق تحقيقات انجام شده، هيچ‌مشكل يا اختلالي شناخته نشده كه علت آن تك‌فرزند بودن باشد. تك‌فرزندي به خودي خود هيچ‌مشكلي ايجاد نمي‌كند؛ به عبارتي نوع و روش تربيتي والدين است كه مي‌تواند باعث به وجود آمدن مشكلاتي در اين فرزندان بشود و تعداد فرزندان تاثيري روي روند رشد و شكل‌گيري شخصيت آن‌ها ندارد و نمي‌تواند باعث بروز اختلالات و بيماري‌هاي رواني شود. حتي تحقيقات نشان داده كه تك‌فرزندها داراي نكات مثبت بيش‌تري نسبت به ساير كودكان هستند، زيرا كه با بزرگ‌ترها بيش‌تر برخورد دارند، ولي گاهي اوقات والدين به دلايلي چون دلسوزي بي‌جا، داشتن انتظارات و توقعات بيش از حد توان فرزند، و وابسته نمودن آن‌ها به خويش يا بالعكس، روش‌هاي تربيتي نادرستي را در پيش مي‌گيرند كه در نهايت باعث بروز مشكلاتي در زندگي فرزندشان مي‌شود. از اين رو براي آگاهي بيش‌تر والدين با روش‌هاي تربيتي تك‌فرزندشان نگارنده در كتاب حاضر به موضوع چگونگي تربيت تك‌فرزندها پرداخته و مباحثي چون: ويژگي تك‌فرزندان در مراحل مختلف تكاملي، معايب و مشكلات تك‌فرزندها و تك‌فرزندان در جنبه‌هاي مختلف زندگي را مطرح كرده است.