موضوع رسم‌المصحف یا رسم‌الخط ویژه‌ی قرآن کریم همواره مورد توجه اندیشمندان، قرآن‌پژوهان و دانشمندان علوم اسلامی بوده است، زیرا که از صدر اسلام تاکنون مسلمانان همواره بر ضیافت و حفظ قرآن کریم، کلمات و حتی حروف آن اهتمام و حساسیت داشته‌اند و آن را امری واجب و وظیفه‌ای خطیر برای خود می‌شمردند، به همین دلیل بزرگان فرق و مذاهب مختلف اسلامی در زمان‌های گوناگون در این عرصه کتابهای متعددی نوشته‌اند که از جمله می‌توان به هجاءالمصاحف و اختلاف‌المصاحف در قرن سوم، هجاءالمصاحف الامصار در قرن 5 و... اشاره کرد. با توجه به آن که بسیاری از کتب رسم در ایران کمیاب هستند، ضمن آنکه بسیاری از آن‌ها به زبان عربی نگاشته شده‌اند، نگارنده در کتاب حاضر حاصل پژوهش خود از رسم‌المصحف و شیوه‌های علامت‌گذاری در قرآن کریم را به چاپ رسانده است. نگارنده پس از شرح مختصری در باب پیداش خط، سیر تحول و تطور آن، جمع‌آوری و نگارش قرآن در زمان حیات حضرت محمد (ص) و پس از رحلت ایشان و... ضمن بیان انواع رسم‌الخط، نظرات و آرای صاحب‌نظران در خصوص رسم‌المصحف را توضیح داده است. سپس مواردی از قبیل حذف و اثبات، ابدال، مقطوح و موصول، احکام همزه و... را شرح داده است.