افلاطون (حدود 347-427 ق. م) فيلسوف يوناني است كه در خانداني از بزرگزادگان آتن به دنيا آمد. وي نزد سقراط تحصيل كرد و پس از مرگ او، مدتي به جهانگردي گذرانيد و چندي در سيراكوز مقيم شد. افلاطون در بازگشت به آتن، آكادميا را تاسيس كرد و بقيۀ عمر را در آن‌جا به تعليم و تدريس پرداخت و شاگردان و پيروانش به آكادميائيان معروف شده‌اند. فلسفۀ افلاطون در رسالاتش در قالب مكالمه بيان شده و در آثار اوليۀ وي، سقراط همواره سخنگوي مقدم است. فلسفۀ افلاطون بر اين اساس است كه محسوسات ظواهر هستند نه حقايق، و هريك از امور عالم اصل و حقيقتي دارد كه نمونۀ كامل او است و مثال آن ناميده مي‌شود. از افلاطون آثار بسياري باقي مانده است و "جمهوري" مشهورترين آن‌هاست. دركتاب حاضر پس از شرحي كوتاه از زندگي افلاطون و زمينۀ تاريخي نگارش كتاب جمهوري، نگارنده به شرح و تفسير متن جمهوري و انديشه‌هاي اساسي مطرح در آن پرداخته است. در كتاب نقش و اهميت كنوني آراي افلاطون در انديشۀ فلسفي مغرب زمين كاويده شده است.