ويليام وردز ورث (1770-1850) از بارزترين چهره‌هاي ادبيات انگلستان در سدۀ نوزدهم ميلادي است كه به همراه شاعر پرآوازۀ ديگري به نام ويليام بليك، نهضت رمانتيسم را در انگلستان بنيان نهادند. وي در سال 1843 موفق به دريافت عنوان "ملك الشعرا" شد و با انتشار كتاب ترانه‌هاي غنايي (كتاب حاضر) به شهرت رسيد. كتاب حاضر ترجمه و گزيده‌اي از اشعار وردز ورث است كه به صورت دوزبانه (فارسي و انگليسي) منتشر شده است. كتاب شامل هفده شعر نسبتا بلند است. موضوعات شعري به سمت واژگان اصيل موجود در طبيت بكر و روستايي سوق يافته و آن‌گاه با عرفان درآميخته است. به اعتقاد شاعر انسان ساكن در طبيعت بر انسان شهرنشين برتري دارد. زبان شعري شاعر متداول و بي‌پيرايه است. از مجموعه هفده شعر كتاب، دو شعر با نام "هزاردستان" و "مجس" سرودۀ شاعر ديگري با نام ساموئل تيلور كايربج است كه به دليل همانندي در سبك شعر در كنار شعرهاي وردز ورث قرار گرفته‌اند. برخي شعرهاي كتاب عبارت‌اند از: ما هفت نفريم؛ آخرين بازمانده؛ مادر دلباخته؛ ابيات سروده در شامگاهي نزديكي ريچموند؛ سفرنامۀ پيرمرد؛ محكوم؛ اوضاع ديگرگونه؛ و گپ دوستانه.