ريشۀ حسادت خواهران و برادران، ميل شديد هر كودك به عشق منحصر به فرد والدينش است. چرا هر كودك تمنا مي‌كند كه نفر اول باشد؟ زيرا همۀ چيزهايي كه كودك براي بقا و رشد و نمو نياز دارد از سوي والدين سرچشمه مي‌گيرد كه از آن جمله است: غذا، سرپناه، گرمي و محبت، احساس هويت، و احساس ارزش و خاص بودن. در اين حال حضور خواهران و برادران همۀ چيزهايي را كه براي سعادت كودك حياتي‌اند تهديد مي‌كند، زمان كم‌تر براي تنها بودن با پدر و مادر، و توجه كم‌تر به ناراحتي‌هاي او از آن جمله است. در اين خصوص والدين با وظيفه‌اي دشوار مواجه‌اند، آن‌ها بايستي راه‌هايي بيابند كه به واسطۀ آن به هر كودك، اطمينان خاطر بدهند كه او خاص و محبوب و داراي امنيت است. آن‌ها بايد به اين رقباي كوچك، نتايج مثبت استفادۀ مشترك از متعلقات يك‌ديگر و همكاري را تفهيم كنند و نيز بايد تمهيدات كار را به گونه‌اي فراهم آورند كه خواهران و برادراني كه با يك‌ديگر دعوا و كشمكش دارند، گاه به گاه يك‌ديگر را منبع شادي و حمايت ببينند. نوشتار حاضر به وظايف والدين در خصوص مواجهه با حسادت فرزندان به يك‌ديگر و چگونگي پايان دادن به دعواي آن‌ها اختصاص دارد.