ماتريكس فيلمي سينمايي؛ يعني اثري تصويري است و بيش‌تر معنايش نيز در همين ريشه دارد. شايد ماتريكس نشانه‌اي از سرخوشي ناشي از امكانات غوطه‌وري تماشاگر در لذت‌هاي ديجيتال باشد، ولي ماتريكس هراس ناشي از همين غوطه‌وري است و به همين دليل است كه فيلم ضد و نقيض مي‌نمايد. انگار كه ميان اين دو نگرش يا موقعيت، معلق مانده است. داستان فيلم، همان كژپنداري‌هاي من‌گرايانۀ ديگر فيلم‌هاي آستانۀ دنياي مصنوع را در بوق و كرنا مي‌كند، با اين تفاوت كه قهرمانان اسير و فريب‌خوردۀ نمايش ترومن و شهر تاريك، دست كم، جسم و بدن واقعي دارند. در اين دو داستان براي اين كه واقعيتي محصور و دروغين به دست آيد كافي است كه خود جهان مادي و دكور فيلم تغيير يابد، اما در ماتريكس، كذب، مستقيما به مغز فرد انتقال مي‌يابد. به گفتۀ اسلاوي ژيژك در اين فيلم مي‌بينيم كه ذخيرۀ تجارب حسي ما نه فقط به واژگان بلكه به رقم‌هاي صفر و يك و به عبور يا عدم عبور علايم الكتريكي كاهش مي‌يابد. كتاب حاضر برگرداني است از كتاب "ماتريكس" نوشتۀ "چاشوآ كلوور" كه شامل توضيح صحنه‌هايي از فيلم و تحليل صحنه‌هاست.